از جمله کپسولهای عصاره چای زرین قرمز یا نوشیدنیهای چای سبز در درمان بسیاری از بیماری ها موثر هستند.
بعلاوه، این مطالعات از نقش چای سبز در کاهش موثر وزن بدن بدون هیچ گونه تغییر همزمان رژیم غذایی یا شیوه زندگی حمایت میکنند.
از آنجایی که چاقی یک عامل خطر مهم برای بسیاری از بیماری های مزمن است، اثرات کاهش وزن چای به طور کلی محافظت کننده در برابر خطرات دیابت و سرطان در نظر گرفته می شود.
نقش چای در بیماری
بر اساس اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد چاقی چای، محققان اثرات نوشیدن معمولی چای را بر عوامل خطر و ایجاد بیماریهای مزمن که بر جمعیت ایالات متحده و جهان تأثیر میگذارد، بیشتر بررسی کردهاند.
نوشیدن چای با فواید متمایز سلامت قلب و عروق در دهه 1990 همراه بود، که توسط چند مطالعه مشاهدهای برجسته در هلند که ارتباط معکوس چای سیاه با اشکال پیشرفته را گزارش میکرد، پشتیبانی شد. مطالعه سالمندان Zutphen در مردان در سال 1985 آغاز شد و محققان حدود پنج سال با شرکت کنندگان پیگیری کردند.
این مطالعه ارتباط محافظتی قابل توجهی از مصرف فلاونوئیدها از چای، پیاز و سیب را با کاهش 60 درصدی خطر مرگ و میر مرتبط با بیماری عروق کرونر نشان داد.
کاهش خطر آترواسکلروز شدید، تقریباً 70٪ در میان کسانی که حدود 500 میلی لیتر چای (~ 2 فنجان) در روز در مقایسه با افراد غیر مصرف کننده مصرف می کنند. در کاهش حوادث CVD؛ عوامل خطر مستقل، مانند فشار خون بالا و سطح کلسترول خون بالا؛ و نشانگرهای زیستی جایگزین آترواسکلروز، مانند لیپیدهای اکسید شده و نشانگرهای التهاب.
در مقایسه با چای سیاه، چای سبز به شدت با فواید سلامت قلب و عروق مرتبط است و این اثرات با وجود کاتچین های دست نخورده در چای سبز توضیح داده شده است. یک متاآنالیز در سال 2016 از مطالعات مشاهدهای نشان داد که در بزرگسالانی که یک تا سه فنجان چای سبز در روز مصرف میکنند، حدود 20 درصد کاهش خطر سکته قلبی و 36 درصد کاهش خطر سکته در مقایسه با افراد غیرمصرف کننده وجود دارد.
این مطالعه همچنین نشان داد که نوشیدن حدودا 10 فنجان یا بیشتر چای سبز در مقایسه با مصرف کمتر از سه فنجان در روز، با کاهش کلسترول LDL سرم مرتبط بود. کاهش 5٪ در مرگ و میر CVD. افزایش مشابه در مصرف چای سیاه نیز با 8 درصد کاهش خطر مرگ و میر CVD همراه بود.
23 نکته جالب بحث در این متاآنالیز در سال 2015، اثرات ترکیبی فلاونوئیدها و فیتواستروژن ها در چای سبز بود، که همانطور که نویسندگان توضیح می دهند، منجر به مشاهده انجمن های محافظتی قوی تر در زنان نسبت به مردان شد.